publicerad: 2015
schattering
schatt·er·ing
substantiv
~en ~ar • nyans; äv. bildl.: olika politiska schatteringar
| Singular | |
|---|---|
| en schattering | obestämd form |
| en schatterings | obestämd form genitiv |
| schatteringen | bestämd form |
| schatteringens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| schatteringar | obestämd form |
| schatteringars | obestämd form genitiv |
| schatteringarna | bestämd form |
| schatteringarnas | bestämd form genitiv |


