publicerad: 2015
segergudinna
seger|gud·inna
substantiv
~n ‑gudinnor seger gudinna
| Singular | |
|---|---|
| en segergudinna | obestämd form |
| en segergudinnas | obestämd form genitiv |
| segergudinnan | bestämd form |
| segergudinnans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| segergudinnor | obestämd form |
| segergudinnors | obestämd form genitiv |
| segergudinnorna | bestämd form |
| segergudinnornas | bestämd form genitiv |


