publicerad: 2015
slirning
slir·ning
substantiv
~en ~ar 1slira
| Singular | |
|---|---|
| en slirning | obestämd form |
| en slirnings | obestämd form genitiv |
| slirningen | bestämd form |
| slirningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| slirningar | obestämd form |
| slirningars | obestämd form genitiv |
| slirningarna | bestämd form |
| slirningarnas | bestämd form genitiv |


