publicerad: 2015
slutförklaring
slut|för·klar·ing
substantiv
~en ~ar • till förklaring 1,2 1slut
Singular | |
---|---|
en slutförklaring | obestämd form |
en slutförklarings | obestämd form genitiv |
slutförklaringen | bestämd form |
slutförklaringens | bestämd form genitiv |
Plural | |
slutförklaringar | obestämd form |
slutförklaringars | obestämd form genitiv |
slutförklaringarna | bestämd form |
slutförklaringarnas | bestämd form genitiv |