publicerad: 2015
stridbar
strid·bar
adjektiv
~t ~a 1 stridsduglig2 som gärna inlåter sig i intellektuell strid: en stridbar debattör
| Positiv | |
|---|---|
| en stridbar + substantiv | |
| ett stridbart + substantiv | |
| den/det/de stridbara + substantiv | |
| den stridbare + maskulint substantiv | |
| Komparativ | |
| en/ett/den/det/de stridbarare + substantiv | |
| Superlativ | |
| är stridbarast | |
| den/det/de stridbaraste + substantiv |


