publicerad: 2015
stuka
1stuka
verb
~de ~t 1 skada (led i) finger genom vrickning; platta till; slå el. böja ner el. om kant2 snoppa av, avfärda bryskt
| Finita former | |
|---|---|
| stukar | presens aktiv |
| stukas | presens passiv |
| stukade | preteritum aktiv |
| stukades | preteritum passiv |
| stuka | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att stuka | infinitiv aktiv |
| att stukas | infinitiv passiv |
| har/hade stukat | supinum aktiv |
| har/hade stukats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| stukande | |
| Perfekt particip | |
| en stukad + substantiv | |
| ett stukat + substantiv | |
| den/det/de stukade + substantiv | |
2stuka
substantiv
~n stukor 1 förvaringsutrymme på marken för rotfrukter2 ⟨prov.⟩ rad av parvis resta kärvar
| Singular | |
|---|---|
| en stuka | obestämd form |
| en stukas | obestämd form genitiv |
| stukan | bestämd form |
| stukans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| stukor | obestämd form |
| stukors | obestämd form genitiv |
| stukorna | bestämd form |
| stukornas | bestämd form genitiv |


