publicerad: 2015
stukning
stuk·ning
substantiv
~en ~ar • till 1stuka 2
| Singular | |
|---|---|
| en stukning | obestämd form |
| en stuknings | obestämd form genitiv |
| stukningen | bestämd form |
| stukningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| stukningar | obestämd form |
| stukningars | obestämd form genitiv |
| stukningarna | bestämd form |
| stukningarnas | bestämd form genitiv |


