publicerad: 2015
tidsmarginal
tids|marg·in·al
substantiv
~en ~er • till marginal 2 tid
| Singular | |
|---|---|
| en tidsmarginal | obestämd form |
| en tidsmarginals | obestämd form genitiv |
| tidsmarginalen | bestämd form |
| tidsmarginalens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| tidsmarginaler | obestämd form |
| tidsmarginalers | obestämd form genitiv |
| tidsmarginalerna | bestämd form |
| tidsmarginalernas | bestämd form genitiv |


