publicerad: 2015
tidtagare
tid|tag·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. ‑tagarna tid ta
| Singular | |
|---|---|
| en tidtagare | obestämd form |
| en tidtagares | obestämd form genitiv |
| tidtagaren | bestämd form |
| tidtagarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| tidtagare | obestämd form |
| tidtagares | obestämd form genitiv |
| tidtagarna | bestämd form |
| tidtagarnas | bestämd form genitiv |


