publicerad: 2015
trotjänarinna
tro|tjän·ar·inna
[‑in`a]
substantiv
~n ‑tjänarinnor • jfr trotjänare
| Singular | |
|---|---|
| en trotjänarinna | obestämd form |
| en trotjänarinnas | obestämd form genitiv |
| trotjänarinnan | bestämd form |
| trotjänarinnans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| trotjänarinnor | obestämd form |
| trotjänarinnors | obestämd form genitiv |
| trotjänarinnorna | bestämd form |
| trotjänarinnornas | bestämd form genitiv |


