publicerad: 2015
trots
1trots
[tråt´s]
substantiv
~et • vägran att lyda, uppstudsighet
| Singular | |
|---|---|
| ett trots | obestämd form |
| ett trots | obestämd form genitiv |
| trotset | bestämd form |
| trotsets | bestämd form genitiv |


