publicerad: 2015
turnyr
turn·yr
[‑y´r]
substantiv
~en ~er • i äldre klädmode: arrangemang som fick kjolen att puta ut bakåt
| Singular | |
|---|---|
| en turnyr | obestämd form |
| en turnyrs | obestämd form genitiv |
| turnyren | bestämd form |
| turnyrens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| turnyrer | obestämd form |
| turnyrers | obestämd form genitiv |
| turnyrerna | bestämd form |
| turnyrernas | bestämd form genitiv |


