publicerad: 2015
turordningsregel
tur·ordn·ings|regel
substantiv
~n ‑regler • mest i pl.; t.ex. vid permitteringar på företag
| Singular | |
|---|---|
| en turordningsregel | obestämd form |
| en turordningsregels | obestämd form genitiv |
| turordningsregeln | bestämd form |
| turordningsregelns | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| turordningsregler | obestämd form |
| turordningsreglers | obestämd form genitiv |
| turordningsreglerna | bestämd form |
| turordningsreglernas | bestämd form genitiv |


