publicerad: 2015
tuting
tut·ing
substantiv
~en ~ar • ⟨vard.⟩ snaps
| Singular | |
|---|---|
| en tuting | obestämd form |
| en tutings | obestämd form genitiv |
| tutingen | bestämd form |
| tutingens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| tutingar | obestämd form |
| tutingars | obestämd form genitiv |
| tutingarna | bestämd form |
| tutingarnas | bestämd form genitiv |


