publicerad: 2015
uniform
1uni·form
[‑får´m]
substantiv
~en ~er • klädsel av strikt, reglerat utseende t.ex. för poliser och militärer
| Singular | |
|---|---|
| en uniform | obestämd form |
| en uniforms | obestämd form genitiv |
| uniformen | bestämd form |
| uniformens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| uniformer | obestämd form |
| uniformers | obestämd form genitiv |
| uniformerna | bestämd form |
| uniformernas | bestämd form genitiv |
2uni·form
[‑får´m]
adjektiv
~t ~a • enhetlig, likformig
| Positiv | |
|---|---|
| en uniform + substantiv | |
| ett uniformt + substantiv | |
| den/det/de uniforma + substantiv |


