publicerad: 2015
uniformera
uni·form·era
verb
~de ~t • förse med uniform; bildl. likrikta: en uniformerad vakt
| Finita former | |
|---|---|
| uniformerar | presens aktiv |
| uniformeras | presens passiv |
| uniformerade | preteritum aktiv |
| uniformerades | preteritum passiv |
| uniformera | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att uniformera | infinitiv aktiv |
| att uniformeras | infinitiv passiv |
| har/hade uniformerat | supinum aktiv |
| har/hade uniformerats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| uniformerande | |
| Perfekt particip | |
| en uniformerad + substantiv | |
| ett uniformerat + substantiv | |
| den/det/de uniformerade + substantiv | |


