publicerad: 2015
uppdragsgivare
upp·drags|giv·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. ‑givarna uppdrag givare
| Singular | |
|---|---|
| en uppdragsgivare | obestämd form |
| en uppdragsgivares | obestämd form genitiv |
| uppdragsgivaren | bestämd form |
| uppdragsgivarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| uppdragsgivare | obestämd form |
| uppdragsgivares | obestämd form genitiv |
| uppdragsgivarna | bestämd form |
| uppdragsgivarnas | bestämd form genitiv |


