publicerad: 2015
upplåtare
upp|låt·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. ‑låtarna upplåta
| Singular | |
|---|---|
| en upplåtare | obestämd form |
| en upplåtares | obestämd form genitiv |
| upplåtaren | bestämd form |
| upplåtarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| upplåtare | obestämd form |
| upplåtares | obestämd form genitiv |
| upplåtarna | bestämd form |
| upplåtarnas | bestämd form genitiv |


