publicerad: 2015
uppmjukning
upp|mjuk·ning
substantiv
~en ~ar uppmjuka
| Singular | |
|---|---|
| en uppmjukning | obestämd form |
| en uppmjuknings | obestämd form genitiv |
| uppmjukningen | bestämd form |
| uppmjukningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| uppmjukningar | obestämd form |
| uppmjukningars | obestämd form genitiv |
| uppmjukningarna | bestämd form |
| uppmjukningarnas | bestämd form genitiv |


