publicerad: 2015
upprustningsbehov
upp·rust·nings|be·hov
substantiv
~et; pl. ~ • till upprustning 1,2 behov
| Singular | |
|---|---|
| ett upprustningsbehov | obestämd form |
| ett upprustningsbehovs | obestämd form genitiv |
| upprustningsbehovet | bestämd form |
| upprustningsbehovets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| upprustningsbehov | obestämd form |
| upprustningsbehovs | obestämd form genitiv |
| upprustningsbehoven | bestämd form |
| upprustningsbehovens | bestämd form genitiv |


