publicerad: 2015
uppräckning
upp|räck·ning
substantiv
~en • till räcka upp
| Singular | |
|---|---|
| en uppräckning | obestämd form |
| en uppräcknings | obestämd form genitiv |
| uppräckningen | bestämd form |
| uppräckningens | bestämd form genitiv |


