publicerad: 2015
uppsägningstid
upp·säg·nings|tid
substantiv
~en ~er • till uppsägning 1,2 tid
| Singular | |
|---|---|
| en uppsägningstid | obestämd form |
| en uppsägningstids | obestämd form genitiv |
| uppsägningstiden | bestämd form |
| uppsägningstidens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| uppsägningstider | obestämd form |
| uppsägningstiders | obestämd form genitiv |
| uppsägningstiderna | bestämd form |
| uppsägningstidernas | bestämd form genitiv |


