publicerad: 2015
uppsändning
upp|sänd·ning
substantiv
~en ~ar • till sändning 2
| Singular | |
|---|---|
| en uppsändning | obestämd form |
| en uppsändnings | obestämd form genitiv |
| uppsändningen | bestämd form |
| uppsändningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| uppsändningar | obestämd form |
| uppsändningars | obestämd form genitiv |
| uppsändningarna | bestämd form |
| uppsändningarnas | bestämd form genitiv |


