publicerad: 2015
uppvigling
upp|vigl·ing
substantiv
~en ~ar uppvigla
| Singular | |
|---|---|
| en uppvigling | obestämd form |
| en uppviglings | obestämd form genitiv |
| uppviglingen | bestämd form |
| uppviglingens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| uppviglingar | obestämd form |
| uppviglingars | obestämd form genitiv |
| uppviglingarna | bestämd form |
| uppviglingarnas | bestämd form genitiv |


