publicerad: 2015
urhistoria
ur|hist·oria
substantiv
‑historien ‑historier • till ur- 1 och historia 1,2
| Singular | |
|---|---|
| en urhistoria | obestämd form |
| en urhistorias | obestämd form genitiv |
| urhistorien | bestämd form |
| urhistoriens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| urhistorier | obestämd form |
| urhistoriers | obestämd form genitiv |
| urhistorierna | bestämd form |
| urhistoriernas | bestämd form genitiv |


