publicerad: 2015
urhav
ur|hav
substantiv
~et; pl. ~ • hav från urtiden
| Singular | |
|---|---|
| ett urhav | obestämd form |
| ett urhavs | obestämd form genitiv |
| urhavet | bestämd form |
| urhavets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| urhav | obestämd form |
| urhavs | obestämd form genitiv |
| urhaven | bestämd form |
| urhavens | bestämd form genitiv |


