publicerad: 2015
urskillning
ur|skill·ning
substantiv
~en • gott omdöme, förstånd
| Singular | |
|---|---|
| en urskillning | obestämd form |
| en urskillnings | obestämd form genitiv |
| urskillningen | bestämd form |
| urskillningens | bestämd form genitiv |


