publicerad: 2015
urskillningsförmåga
ur·skill·nings|för·måga
substantiv
~n urskillning förmåga 1
| Singular | |
|---|---|
| en urskillningsförmåga | obestämd form |
| en urskillningsförmågas | obestämd form genitiv |
| urskillningsförmågan | bestämd form |
| urskillningsförmågans | bestämd form genitiv |


