publicerad: 2015
utbasunering
ut|bas·un·er·ing
substantiv
~en ~ar utbasunera
| Singular | |
|---|---|
| en utbasunering | obestämd form |
| en utbasunerings | obestämd form genitiv |
| utbasuneringen | bestämd form |
| utbasuneringens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| utbasuneringar | obestämd form |
| utbasuneringars | obestämd form genitiv |
| utbasuneringarna | bestämd form |
| utbasuneringarnas | bestämd form genitiv |


