publicerad: 2015
utstråla
ut|stråla
verb
~de ~t 1 spridas i form av strålar: solen utstrålar el. strålar ut värme och ljus2 bildl.: hela hans person utstrålar el. (sällan) strålar ut välvilja
| Finita former | |
|---|---|
| utstrålar | presens aktiv |
| utstrålas | presens passiv |
| utstrålade | preteritum aktiv |
| utstrålades | preteritum passiv |
| utstråla | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att utstråla | infinitiv aktiv |
| att utstrålas | infinitiv passiv |
| har/hade utstrålat | supinum aktiv |
| har/hade utstrålats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| utstrålande | |
| Perfekt particip | |
| en utstrålad + substantiv | |
| ett utstrålat + substantiv | |
| den/det/de utstrålade + substantiv | |


