publicerad: 2015
utstuderad
ut|stud·er·ad
adjektiv
‑studerat ~e • skickligt uttänkt, sofistikerad: hans utstuderade ironi
| Positiv | |
|---|---|
| en utstuderad + substantiv | |
| ett utstuderat + substantiv | |
| den/det/de utstuderade + substantiv |


