publicerad: 2015
vagabondering
vaga·bond·er·ing
substantiv
~en vagabondera
| Singular | |
|---|---|
| en vagabondering | obestämd form |
| en vagabonderings | obestämd form genitiv |
| vagabonderingen | bestämd form |
| vagabonderingens | bestämd form genitiv |


