publicerad: 2015
verbalism
verb·al·ism
[‑is´m]
substantiv
~en • meningslöst ordflöde
| Singular | |
|---|---|
| en verbalism | obestämd form |
| en verbalisms | obestämd form genitiv |
| verbalismen | bestämd form |
| verbalismens | bestämd form genitiv |


