publicerad: 2015
vindriktning
vind|rikt·ning
substantiv
~en ~ar 1vind 1 riktning 1
| Singular | |
|---|---|
| en vindriktning | obestämd form |
| en vindriktnings | obestämd form genitiv |
| vindriktningen | bestämd form |
| vindriktningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| vindriktningar | obestämd form |
| vindriktningars | obestämd form genitiv |
| vindriktningarna | bestämd form |
| vindriktningarnas | bestämd form genitiv |


