publicerad: 2015
vindruta
vind|ruta
substantiv
~n ‑rutor • främre ruta i bil e.d.
| Singular | |
|---|---|
| en vindruta | obestämd form |
| en vindrutas | obestämd form genitiv |
| vindrutan | bestämd form |
| vindrutans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| vindrutor | obestämd form |
| vindrutors | obestämd form genitiv |
| vindrutorna | bestämd form |
| vindrutornas | bestämd form genitiv |


