publicerad: 2015
vingla
vingla
verb
~de ~t 1 vackla; vara ostadig el. opålitlig2 bjuda el. spela vingel
| Finita former | |
|---|---|
| vinglar | presens aktiv |
| vinglas | presens passiv |
| vinglade | preteritum aktiv |
| vinglades | preteritum passiv |
| vingla | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att vingla | infinitiv aktiv |
| att vinglas | infinitiv passiv |
| har/hade vinglat | supinum aktiv |
| har/hade vinglats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| vinglande | |


