publicerad: 2015
vägpirat
väg|pir·at
substantiv
~en ~er • till pirat 2 väg 1
| Singular | |
|---|---|
| en vägpirat | obestämd form |
| en vägpirats | obestämd form genitiv |
| vägpiraten | bestämd form |
| vägpiratens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| vägpirater | obestämd form |
| vägpiraters | obestämd form genitiv |
| vägpiraterna | bestämd form |
| vägpiraternas | bestämd form genitiv |


