publicerad: 2015
vägplanering
väg|plan·er·ing
substantiv
~en ~ar väg 1 planering
| Singular | |
|---|---|
| en vägplanering | obestämd form |
| en vägplanerings | obestämd form genitiv |
| vägplaneringen | bestämd form |
| vägplaneringens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| vägplaneringar | obestämd form |
| vägplaneringars | obestämd form genitiv |
| vägplaneringarna | bestämd form |
| vägplaneringarnas | bestämd form genitiv |


