SAOL     SO     SAOB     Alla tre  

SAOL

Svenska Akademiens ordlista

publicerad: 2015  

bekanting

be·­kant·ing substantiv ~en ~ar • ⟨vard.⟩ bekant person

Singular
en bekanting	obestämd form
en bekantings	obestämd form genitiv
bekantingen	bestämd form
bekantingens	bestämd form genitiv
Plural
bekantingar	obestämd form
bekantingars	obestämd form genitiv
bekantingarna	bestämd form
bekantingarnas	bestämd form genitiv

SAOL

Alfabetisk lista

  bejublad adj.
  bekajad adj.
  bekant adj.
  bekanta verb
  bekantgöra verb
  bekanting subst.
  bekantskap subst.
  bekantskapsannons subst.
  bekantskapskrets subst.
  bekika verb
  beklaga verb

  Till   alla ordböcker