publicerad: 2015
besätta
be·sätta
verb
besatte, besatt, besatt n. besatt, pres. besätter 1 ockupera2 tillsätta: besätta en tjänst
| Finita former | |
|---|---|
| besätter | presens aktiv |
| besätts (besättes) | presens passiv |
| besatte | preteritum aktiv |
| besattes | preteritum passiv |
| besätt | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att besätta | infinitiv aktiv |
| att besättas | infinitiv passiv |
| har/hade besatt | supinum aktiv |
| har/hade besatts | supinum passiv |
| Presens particip | |
| besättande | |
| Perfekt particip | |
| en besatt + substantiv | |
| ett besatt + substantiv | |
| den/det/de besatta + substantiv | |


