publicerad: 2015
besittningsrätt
be·sitt·nings|rätt
substantiv
~en • till 3rätt 2 besittning 1
| Singular | |
|---|---|
| en besittningsrätt | obestämd form |
| en besittningsrätts | obestämd form genitiv |
| besittningsrätten | bestämd form |
| besittningsrättens | bestämd form genitiv |


