publicerad: 2015
besittningstagande
be·sitt·nings|tag·ande
substantiv
~t besittning 1 ta
| Singular | |
|---|---|
| ett besittningstagande | obestämd form |
| ett besittningstagandes | obestämd form genitiv |
| besittningstagandet | bestämd form |
| besittningstagandets | bestämd form genitiv |


