publicerad: 2015
bilbärgare
bil|bärg·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. ‑bärgarna bil bärgare
| Singular | |
|---|---|
| en bilbärgare | obestämd form |
| en bilbärgares | obestämd form genitiv |
| bilbärgaren | bestämd form |
| bilbärgarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| bilbärgare | obestämd form |
| bilbärgares | obestämd form genitiv |
| bilbärgarna | bestämd form |
| bilbärgarnas | bestämd form genitiv |


