publicerad: 2015
disciplinstraff
discipl·in|straff
substantiv
~et; pl. ~ disciplin 1 1straff
| Singular | |
|---|---|
| ett disciplinstraff | obestämd form |
| ett disciplinstraffs | obestämd form genitiv |
| disciplinstraffet | bestämd form |
| disciplinstraffets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| disciplinstraff | obestämd form |
| disciplinstraffs | obestämd form genitiv |
| disciplinstraffen | bestämd form |
| disciplinstraffens | bestämd form genitiv |


