publicerad: 2015
erövring
er·övr·ing
substantiv
~en ~ar erövra
| Singular | |
|---|---|
| en erövring | obestämd form |
| en erövrings | obestämd form genitiv |
| erövringen | bestämd form |
| erövringens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| erövringar | obestämd form |
| erövringars | obestämd form genitiv |
| erövringarna | bestämd form |
| erövringarnas | bestämd form genitiv |


