publicerad: 2015
förfaringssätt
för·far·ings|sätt
substantiv
~et; pl. ~ • sätt att förfara
| Singular | |
|---|---|
| ett förfaringssätt | obestämd form |
| ett förfaringssätts | obestämd form genitiv |
| förfaringssättet | bestämd form |
| förfaringssättets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| förfaringssätt | obestämd form |
| förfaringssätts | obestämd form genitiv |
| förfaringssätten | bestämd form |
| förfaringssättens | bestämd form genitiv |


