publicerad: 2015
förlängning
för·läng·ning
substantiv
~en ~ar 1 i rum el. tid; spec. tilläggstid t.ex. för fotbollsmatch; till förlänga 12 till förlänga 2
| Singular | |
|---|---|
| en förlängning | obestämd form |
| en förlängnings | obestämd form genitiv |
| förlängningen | bestämd form |
| förlängningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| förlängningar | obestämd form |
| förlängningars | obestämd form genitiv |
| förlängningarna | bestämd form |
| förlängningarnas | bestämd form genitiv |


