publicerad: 2015
fronta
fronta
verb
~de ~t • stå el. placera längst fram; frontalkrocka
| Finita former | |
|---|---|
| frontar | presens aktiv |
| frontas | presens passiv |
| frontade | preteritum aktiv |
| frontades | preteritum passiv |
| fronta | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att fronta | infinitiv aktiv |
| att frontas | infinitiv passiv |
| har/hade frontat | supinum aktiv |
| har/hade frontats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| frontande | |
| Perfekt particip | |
| en frontad + substantiv | |
| ett frontat + substantiv | |
| den/det/de frontade + substantiv | |


