publicerad: 2015
grundkänning
grund|känn·ing
substantiv
~en ~ar • till 3grund känning
| Singular | |
|---|---|
| en grundkänning | obestämd form |
| en grundkännings | obestämd form genitiv |
| grundkänningen | bestämd form |
| grundkänningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| grundkänningar | obestämd form |
| grundkänningars | obestämd form genitiv |
| grundkänningarna | bestämd form |
| grundkänningarnas | bestämd form genitiv |


