publicerad: 2015
inmynning
in|mynn·ing
substantiv
~en ~ar mynna
| Singular | |
|---|---|
| en inmynning | obestämd form |
| en inmynnings | obestämd form genitiv |
| inmynningen | bestämd form |
| inmynningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| inmynningar | obestämd form |
| inmynningars | obestämd form genitiv |
| inmynningarna | bestämd form |
| inmynningarnas | bestämd form genitiv |


